Przejdź do treści

Szkoła podstawowa nr 318 im. J.CH.Andersena

Szkoła Podstawowa
z Oddziałami Integracyjnymi nr 318 w Warszawie
im. J.CH.Andersena

Czym jest integracja?

Czym jest integracja?

Witajcie w integracji

https://view.genial.ly/601924726e2cb50d83c92c10/presentation-witajcie-w-integracji

„Czym jest integracja?”

Szkoła to przyjazne miejsce, gdzie dzieci oprócz wiadomości i umiejętności otrzymują opiekę oraz wspierające środowisko wychowawcze, przygotowujące

do samodzielnego, czynnego życia. Uczniom o specjalnych potrzebach edukacyjnych zapewnił to integracyjny system kształcenia i wychowania.

Założenia organizacyjne klasy integracyjnej:

  • liczba uczniów: 15 – 20 , w tym maksymalnie 5 uczniów niepełnosprawnych,
  • obecność dwóch nauczycieli – wiodącego i wspomagającego,
  • ilość oddziałów na poziomie zależy od potrzeb środowiska i możliwości szkoły.

Organizacja pracy w oddziale integracyjnym

Oddziały integracyjne zapewniają:

uczniom o specjalnych potrzebach edukacyjnych:

  • realizację zaleceń zawartych w orzeczeniu,
  • odpowiednie warunki, sprzęt, środki dydaktyczne i zajęcia stosownie do potrzeb,
  • kontakt z rówieśnikami;

uczniom pełnosprawnym:

  • naukę w małym zespole klasowym,
  • praktyczną naukę tolerancji, opiekuńczości i troskliwości.

Współpraca nauczyciela przedmiotu i pedagoga specjalnego

Obowiązki nauczyciela przedmiotu:

  • prowadzenie zajęć edukacyjnych,
  • podstawowa znajomość specyfiki funkcjonowania ucznia posiadającego orzeczenie,
  • znajomość dostosowania wymagań edukacyjnych dla poszczególnych uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego,
  • ścisła współpraca z pedagogiem specjalnym i nauczycielami-terapeutami,
  • praca z uczniami posiadającymi orzeczenie tak, jak z pozostałymi uczniami.

Obowiązki nauczyciela wspomagającego:

  • czynne uczestnictwo w lekcji,
  • prowadzenie dokumentacji uczniów posiadających orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego,
  • dostosowywanie wymagań edukacyjnych do możliwości i potrzeb ucznia posiadającego orzeczenie,
  • współtworzenie Indywidualnych Programów Edukacyjno-Terapeutycznych (IPET)

Nauczyciel przedmiotu i nauczyciel wspomagający współpracują podczas:

  • przygotowania konspektów zajęć edukacyjnych,
  • oceniania sprawdzianów i pracy na lekcji,
  • oceny zachowania ucznia niepełnosprawnego,
  • opracowywania Indywidualnych Programów Edukacyjno-Terapeutycznych (IPET),
  • tworzenia koncepcji wychowawczej,
  • organizacji wyjść i wycieczek,
  • organizacji imprez klasowych i uroczystości szkolnych.

Zajęcia dodatkowe

W oddziale integracyjnym zajęcia dodatkowe są prowadzone przez:

  1. wychowawcę – zajęcia wyrównawcze, koła zainteresowań – dla wszystkich uczniów w klasie,
  2. pedagoga specjalnego – zajęcia rewalidacyjne – dla uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego,
  3. nauczycieli-terapeutów – zajęcia specjalistyczne np. SI, logopedia – dla uczniów posiadających orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego,
  4. innych nauczycieli – koła zainteresowań – dla wszystkich uczniów.

Nauka w klasie integracyjnej przynosi wiele korzyści dzieciom z niepełnosprawnościami. Przede wszystkim pozytywnie wpływa na ich rozwój emocjonalny i społeczny. Przebywając ze sprawnymi rówieśnikami uczą się funkcjonowania w społeczeństwie, w którym przyjdzie im żyć po skończeniu szkoły, nawiązują kontakty, przyjaźnie, rywalizują, wspólnie spędzają czas. Uświadamiają sobie, że mimo posiadanej dysfunkcji nie są gorsi od innych. Czują się dowartościowani, gdy odkrywają w sobie talenty, a to z kolei daje dużo satysfakcji, wzmacnia wiarę we własne możliwości i mobilizuje do dalszej wytrwałej pracy.

Również dzieci pełnosprawne czerpią korzyści z nauki w klasie integracyjnej. Przede wszystkim przebywając na co dzień z osobami posiadającymi konkretne niesprawności, dziecko poznaje je, uczy się tolerancji i szacunku dla innych osób, bez względu na ich wygląd lub możliwości fizyczne; opiekuńczości, empatii, sposobów pomocy, tego, że wszyscy mają takie same prawa. Kontakt z osobami z niepełnosprawnościami sprawia, że dzieci stają się bardziej otwarte na innych ludzi, wyrozumiałe, cierpliwe, a obserwując ich codzienne zmagania uczą się pokory i wytrwałości w pokonywaniu własnych życiowych przeszkód. Ponadto spotkanie z osobą niewidomą lub z upośledzeniem umysłowym na ulicy nie budzi w nich obawy czy litości, ponieważ wiedzą, jak się zachować lub pomóc, jeżeli jest taka potrzeba.

Opracowanie: Monika Marchwińska-Różańska

Skip to content